HOŞGELDİN 2015!!!

Aslında bir alışveriş yazısıydı bugünkü yayınım.. Dün eve gelip bir kafes içinde diri diri(!) yakılan genç Ürdünlü pilot Muaz'ı görene kadar kafamdaki plan kozmetik yazısıydı..
Ben buaralar pek televizyon izlemiyorum ama sağolsun bazı tuhaf insanlar "cihad şehidi pilot" adı altında genç pilotun yanan bedeninin videosunu koydukları için Facebook'a gece yarısı ana sayfa mağduru oldum.. Ne ne kadar ağladığımı ne de ne zaman uykuya dalabildiğimi anımsıyorum.. Dedim ki ne 2015'miş bir geldi pir geldi ama hiçbir şey değişmedi.. Haydi 2015'in hızlıca gelişen introsuna şöyle bir bakalım mı? Ne dersiniz? Hiç yorum katmadan yazacağım bu yazımı..

Önce güzel haberi vereyim. 2015'in henüz ilk dakikalarında bir sürü bebek doğdu!!! Evet evet siyah tenli, beyaz tenli, renkli gözlü, siyah gözlü, şişman, zayıf, kıvırcık saçlı, kızıl saçlı, çekik gözlü, yuvarlak yüzlü bir dünya güzellik bir sürü huzur doldu dünyaya.. Türkiye'de ilk doğan bir kız bebekmiş adı da Meryem Azra imiş.. Sağlıklı, huzur dolu ömürler diliyorum bu bebeklere... Onların dolduracağı gelecek aydınlık olsun!! Kimbilir kimisi bir ülkenin yeni lideri, kimisi ünlü sanatçı, kimisi iyi bir akademisyen kimisi avukat kimi gazeteci olacak.. Bahtlı olsunlar mutlu olsunlar da gerisi hep teferruat... Sizlerle bolca bebek fotoğrafı paylaşıyorum ki gelecek haberler pek iç açıcı değil dengelenir diye umuyorum.. Bebeklerden beklentim hali hazırda o kadar büyük ki...

Ocağın ilk günleriydi eve gelip bilgisayarımı açtığımda tamam tamam 7 ocaktı.. Fransız karikatür dergisi Charlie Hebdo'ya yapılan saldırıyı gördüm. Din adına yapılan bir saldırıydı bu Hebdo  Hz Muhammed'in karikatürünü çizmiş bunun üstüne de bir saldırı sonucu 12 çalışanı öldürülmüştü. Charlie Hebdo baskını o kadar çok kaldı ki gündemde Papa bile yorumsuz kalamadı ve dedi ki"Anneme küfreden kişi yüzüne yumruk yemeyi bekleyebilir" sanıyorum ki Papa o gün itibariyle dünyadaki müslümanların hiç ama hiç olmadığı kadar sempatisini kazanmıştı haksız mıyım sizce de? "Ağzını öpeyim Papa'nın ben" diyen arkadaşım vardı benim.. Çocuğun tipine bakarsanız Papa bu öpücükten pek memnun kalmayacaktır ya neyse..

Hebdo olayına kimimiz "Dinsizin hakkından imansız gelir. Ettiklerini çektiler" diye tepki verdik. Kimimiz "Hani tölerans?" dedik.. Ve asla ortak paydada birleşemedik...

Bir gün uyandığımda ocak ayı sonlarıydı Yunanistan'da seçim günüydü ve ertesi gün tüm basında kollarını yana açmış genç bir adam vardı Syriza Partisi başkanı ve Yunanistan'ın yeni lideri Alexis Tsipras yani Aleksis Çipras. İktidara geldiği günden bu yana yaptığı uygulamalarla gündemden hiç düşmeyen Çipras'ı kimimiz "Soros'un yeni ajanı" olarak kimimiz de "Yeşeren yeni umut" olarak yorumladık. Ama yine bir ortak paydada buluşamadık ve diyemedik ki "Bu salt siyaset"...

Bir sabah Twitter'a göz gezdireyim dedim ve bu kahverengi gözlü küçük kızı gördüm.. Görmeseydim.. Haber ajansının kendisine yöneltilen kamerasını silah sanan(!) minik 4 yaşındaki kız. Hüdea.. Kimimiz Hüdea'ya "çocuktur unutur" dedik kimimiz "pis Suriyeli ne var bizim çocuklarımız hergün ölüyor" dedik.. Yine ortak bir payda bulup "savaş kötüdür büyüklerin çıkarlarına alet ediliyor tüm günahsız çocuklar" diyemedik..

Dün gece rastladığım bir video kanımı dondurdu.. Genç bir adamı bir kafesin içinde "diri diri" yakan bir grup vardı.. Gencin ellerini yüzüne kapatarak ateşin bedenine sarılmasını beklemesi hem de dimdik.. Var mıydı bu kadar asil bir son daha Yok en azından benim dimağımda yok.. Sonrasını seyredemedim.. Ne kadar ağladığımı da hatırlamıyorum niye o videoya tıkladığımı da.. O videonun her yerde bu kadar açık seçik bulunmasına da anlam veremiyorum.. Aslında Muaz Kassasbe semboldü sadece.. Gelecek ne kadar karanlık buradan bakınca.. Muaz'ın ölümünde ortak paydada birleştik sanırım.. Çok acıydı hem de çok acı..

Size ilk başta bahsettiğim o yeni doğmuş çocukların sırtına ne büyük yükler ekliyoruz.. Ona ağladım en çok da.. Dünyanın git gide ne kadar berbat bir yer olduğuna ağladım. Çocukken bulduğumuz böcekleri çok zararlı olduklarını düşündüğümüz için sobada yakma planımız vardı da annemin bize bir hışım bağırıp elimizden böceği alıp "delirdin mi bir de abla olacaksın Dilek! O böceğin canı da seninki kadar yanar ya kızım camın dışına koyun da yolunu bulsun" deyişine ağladım.. Her yeni doğan bebekle artan umudum dünyanın karanlık bir yer olması gerçeğini diliyorum ki değiştirecek bir gün..