7 Aralık 2017 Perşembe

Nisan değilse mayıs pazartesi değilse perşembeydi çünkü umut vardı...

Tam adımı deşifre etmemek için plaketimi gösteremiyorum size :) Şecerimi dökmüşler üstüne sağolsunlar var olsunlar :))) Ama çiçeklerim çok güzel değiller mi sizce de? :) .


Merdivenler büyüdü, genişledi, adım aralıklarım iyice açıldı da açıldı... Hayatta hiçbir merdiven beni bu kadar yormamış ve çıkması bu kadar zor olmamıştı.. Sanki tüm hayatımın temsiliydi o merdivenler... Çık çık bitmediler işte... 

Garip bir umudum vardı hep. Hayatta hangi "kocamannn" merdiveni gözüme kestirdiysem ne kadar yorduysa da çıktım deli bir umut kör kuyulara fırlatılan taşın aksini duyacağına dair olanla aynı... Kuyular kör, merdivenler yüksek ama umudum baki...

Dün Atilla İlhan dizelerinde yazdığım gibi "bunca yıl sönmemiş umudum. Nisan değilse mayıs. Pazartesi değilse perşembe"... Gerçekten de öyle oldu bekledim... Nisan değilse kasımdır dedim belki önümüzdeki yıl bilmem belki 2 yıl sonra... İnanınca oluyor galiba...


O merdivenler bitince girdiğim salon kocaman ve kalabalıktı sanki ilk kez bu kadar kalabalık bir salona girmiş hatta ilk kez insan suretleri görmüş gibiydim... Yerime ilerlerken kafamda "şile şile şilelele" diyerek halay çeken bir grup gelip bana sürekli

"şimdi şurada düşsen n'olur?"

"Bu takım elbiseliler bu tayyörlüler hep sana güler rezil olursun o topukluyu bu havada niye giydin Dilek" dediler... 

"Bi susun ya bi susun" desem de son ses şilele eşliğinde vesvese vermek suretiyle halay forever... 

İnsanın en büyük düşmanı yine kendisi. Çok düşman annecim... Topuğumun kırılacağına inandım ya ellerim titremeye başladı bu kez de... "Ya düşerse elimden" dedim sonra kahkaha attı halay ekibi

"belki seni sahneye hiç çağırmayacaklar hacı teyze n'oluyo öyle gelin güvey"

Doğru dedim ben kimim ki neticede çağırıldığım bile jest olsun diyeydi bence... Böyle sakinleştirdim ama umut diyorum ya umut güzel şey be.. Saat ilerledikçe korkuyla karışık beklerken en sonunda adımı duydum...

ADIMI DUYDUM!!!! O KADIN BENİM ADIMI SÖYLEDİ!!! 

Sen inanabiliyor musun o koca tayyörlüler ve takımlıların önünden süzülüp gidip alacaksın onu??? Tansiyonum mu düştü tam emin değilim ne oldu bilmiyorum ama beynimin çok dangalak bir çalışma sistemi var o 3-5 saniyelik kopuşta tivit atmışım :))))))))))))))))))))))))))))))))))))))) 

Dürtülünce

"sen de duydun değil mi? Adımı söyledi kesin değil mi? Bu gerçek değil mi?" diyerek eser miktar yardım eşliğinde gittim, aldım ve hayır topuğum kırılmadı ve hayır elimden de düşmedi... Oradaydı, benimdi ve çoooook güzeldi ve çook eşsiz! 

Kalbim çok değişik attı ama hayır konuşurken teklemedim ve hayır hiç ağlamadım! Oysa ben şakır şakır ağlarım diye düşünmüştüm ve rezil olurum ve yine yüzüm , gözüm, burnum şişer???

Olmadı be olmadı çok güzel oldu ne makyajım aktı ne sesim titredi ne alkışlar ürküttü ne zarafet çekindirdi! 



BENİMDİ BENİM OLDU VE SANIRIM BU GECE BİRLİKTE UYUYACAĞIZ!

Umudum diyorum hiç sönmemişti be hiç sönmemişti! Umudum bakiydi, yol uzundu ve ben çok yorgundum ama pazartesi değilse perşembe kasım değilse mayısta olurdu da yine olurdu...Olacaktı, olsundu, olmalıydı zira hak etmiştim! Emekle umut birleşince güzeldi...

Çünkü ben küçük bir kızdım ve gördüğüm rüyaya inandım!

Ve bir saat kadar önce beklettiğim tüm gözyaşlarımı ana kucağıma döktüm. Ağladım, ağladım ağladım!

İso'nun aldığı çiçeklere ilişti gözüm de tekrar daha fazla ağladım... Banu'nun Mehmet'i gibi o ayazda da beklemişsin ya beni bu çiçekleri her profilime eklemez miyim ben!

Umudunuz baki olsun ve iyi insanlar biriktirin hayatta sonrası suyun yolunu bulması zaten..

Ben bugün bu plaketi aldım.. Adımı deşifre etmemek adına yüzünü göstermiyorum plaketimin ve nereden aldığımı vs.. Yeni annenin tatlı görgüsüzlüğü işte  bebeğimin yüzünü şimdilik saklıyorum :)))

Yanımda olan, bana inanan  herkese ayrı teşekkürler!

İso bu çiçekler bir harika dostum çok ayrı çok fazla çok kocaman teşekkür! Ve Sevin çok kalp krizi eşiği annecim ama geçirmedim dostum! Ve Sevcan 58 ayrı müsveddeyi okuyup bin800 ayrı öneri yaptığın için çok teşekkürler ama sadece "aaaaaaaaaaaaaaaaa çok teşekkürler" diyebildim :)))

Var olun dostlarım!




Bu şarkı eşliğinde uzun yollar kadar ağlayabilirim belki sekizyüzelliikibin kilometre giderim! Belki gider gibi yaparım... Bilmiyorum... Tek bildiğim hayat güzel anlardan ibaret ve bu en güzellerinden Zeze!

Not: Yorumlarım şimdilik kapalı ben en güzel dileklerinizi, dualarınızı ve "yanındayım" dediğinizi hep duyuyorum ve isim isim sayabilirim kim ne yorum bırakırdı buraya.. Bazen bu blogu açtığıma bin kere şükrediyorum :)  Çok teşekkür ederim herbirinize ayrı ayrı...