YARINA UMUT...

Kitapta kaldığın yere ayraç koymak; yarına çıkacağını sessizce umut etmekmiş... Mutlulukların küçük şeylerin ardında saklı olduğunu hepimiz tecrübe ederek öğrendik sanırım.. Bu Vecihi, bana bir ayraçın ardından bakarken eve onsuz gitmek olmazdı.. Kitapsa tesadüfen 28 Haziran patlamasından önce okuduğum harika bir yayın. Ben kitaplarımın arasına çocukluğumdan bir parçayı koyarak umudumu saklıyorum, yarına daha güzel, filmdeki gibi "gülen gözler"le çıkma umudumu..

BEN YAPMADIM ANNE MARK YAPTI!

Facebook'ta bugün sayısını hatırlamadığım kadar şu ilana denk geldim, 

"Yapmadığımız bir paylaşım yüzünden ceza almamak için, Jandarma Genel Komutanlığı Bilişim Suçları Sosyal Ağ Bildirgesi çerçevesinde, Facebook'un güvenlik açığından ötürü hesabım üzerinde bulunan tüm verilerimin (IP, fotoğraflarım, paylaşımlarım vs.) çarpıtma yolu ve yasa dışı bir şekilde sahte

TAHAMMÜL!

Dünden beri ilk kez bloga baktım. Yazılar gördüm farklı fikirler yazmış her birini emek vermiş ne bileyim açık yüreklilikle paylaşmış. Altlarındaki yorumlara baktım........

Sonra ben de bir şeyler yazdım, sildim, yazdım, sildim, güncelledim, tekrar güncelledim.. Sonra yazı o kadar içime sinmedi ki kaldırdım.. Kendini ifade bile edemediğin , kelimeleri seçmek durumunda kaldığın bir platformda paylaşıma inanmıyorum çünkü.. Ben de dahil hepimize tahammül ve sabır diliyorum..

HAZİRAN AYI KİTAP ALIŞVERİŞİM

.

Bu yazıyı haziran okuma listemle birleştirecektim ama oldukça uzun bir yazı olacaktı bunu göze alamayıp ikiye böldüm :)

20 kadar kitap aldım geçen ay. Aldığım kitapları anlatmaya başlayayım hemen.

KIRGIN UMUDUN KANATLARI: MAVİ KELEBEKLER...

11.7.1995 tarihinde Bosna'da süren savaş dahilinde Birleşmiş Milletlerin "güvenli bölge" ilan ettiği  Srebrenitsa'da büyük bir katliam yaşadı dünya... Bosna Sırp Ordusu BM'nin bölgeye yerleştirdiği  tam 8372 silahsız, masum, sivili  katletti! Bununla bitti mi peki? Hayır! Ama bu katliam hiç kuşkusuz Bosna'da, Avrupa'nın göbeğinde, yaşanan bu mantık dışı savaşın en vurucu anıydı... 

YARADANIN HABERİ VAR

İnsan inanmasa hayatın anlamını yitirir diye düşünüyorum. İnanmak lazım bir şeylere en çok da hayata tutunabilmek için..

İlahi inanç gereği yer yüzündeki tüm adaletsizlik ve çarpıklıkların cezasını yaratıcı vermeyecek mi? Hal böyle olunca yer yüzünde kendi kendini ona temsilci atayan, tanrıcılık oynayanlar peki aslında bu şirk değil midir?