22 Mayıs 2017 Pazartesi

Babama: 22.05.2017

Arayan soran oluyor hala "nasılsın?" "yeni duydum aklımdasın duyduğumdan beri" diyorlar. Nasıl mutlu oluyorum nasıl kuvvetleniyorum anlatamam. Daha iyiyim ve daha iyi olacağım. Bu yazıyı biraz da bunu söylemek için yazdım. Bir de minik teşekkür etmek istedim beni destekleriyle mutlu eden yüzyüze hiç görüşmediğim ama kalben hep yanıbaşımda olan blogger arkadaşlarıma.

Sevgili Kitapsevinci, Nahide Zereyak  ve tabii ki Zülal  çok çok çok teşekkür ederim. Sesinizi duymak nasıl mutlu etti. Var olun.

Bugün bir iki güzel haber aldım, bir iki yazı fikri geldi aklıma. Zülal'im aradı bir dost sesi duydum. Bugün iyi hissettiren bir gündü evet.



Bugün yine Yeşilçam'ın kapısını çalacağım. Sen gideli beri 6 tane Zeki Müren filmi seyretmişim. Ne gülerdin yüzüne söyleseydim. Gülme yahu ne yapayım? Çocukluğuma online da olsa inince bi seviniyorum yahu güzel anılar canlanıyor ve diyorum ki "yaaa bak kız hayat kötü anılarla örülü değil ki". İşte böyle. Bugün odanı boyatmak için boya siparişi verdim. Döşemeleri de değiştiresim var. Adımlarını silmek gibi gelmişti ilk etapta ama hayır tam tersi yeni adımlar diyorum. Yeni adımlar en çok ihtiyacım olan şey işte...

Bugün nefesimi tutup bir baktım sınav sonuçları belli mi diye ama ııh henüz girilmemiş notlar. Gerçi benim adıma fark eden bir şey olmayacak ama işte merak Mehmet Çavuş  merak.

Hayat senin bıraktığın yerden devam ediyor işte biz de ucundan kıyısından dahil olmaya başladık baba. Hiç izin vermedim annemin daha önce yaptığı gibi kalbini durdurmasına. Hani biliyorum bıraksam... Neyse neyse iyi bakıyorum ona da ufaklığa da. Hatta  insan arasına karıştığımda da kamufle ediyorum acımı misal bugün Ptt'ye gidip oradaki adama bir posta hayıflandım bile hayır ama yarım saatte kargo alınır mı? Çok fena yandaşlarım da vardı. Aman diyeyim atarımıza zeval gelmesin.

Bir yanda yeni planlar bir yanda yokluğun. Yaratan nasıl bir sistem kurmuşsa işte öyle işliyor...

Şairin demesi gibi yaprak döker bir yanımız, bir yanımız bahar bahçe...