21 Mayıs 2015 Perşembe

21 Mayıs 1864 Büyük Çerkes Sürgünü/ Soykırımı : #ayabakalım

Kapanmayan yaralarımız için bu dünyada adalet bulamazsak er geç ilahi adalet tecelli edecektir kuşkusuz...


Bu görsel 151 yıl önce bugün Rusya'nın göçe zorlayarak sistemlice başlattığı soykırımdan kurtulan bir büyüğümüzün ifadeleridir.. Ceset yuvasıdır Karadeniz.. Biz Çerkesler için her zamankinden de karadır..



Rusya Çarlık Döneminden günümüze bünyesindeki bir çok kadim halka asimilasyon politikası uygulamıştır bununla da kalmayıp fazlaca direngen bulduğu bazı halkları vatansızlaştırma yoluna gitmiştir..

21 Mayıs 1864 arkası gelecek olan ilk BÜYÜK ÇERKES SÜRGÜNÜ/SOYKIRIMIDIR.. Ne yazık ki bunu takiben 3 sürgün/soykırım daha tecrübe eden Çerkes Diyasporasının Türkiye'deki bireylerinden biriyim.. Sürekli düşündüğüm tek şeydir "kendi topraklarımızda yaşasaydık her şey nasıl olurdu?"..

Soykırımın bir özeti, 1864 yılında Çarlık Rusya'sı Çerkes topraklarına ani bir baskın yaparak, o topraklarda tek bir canlı kalmamacasına herkesi çürük tahta kayıklara bindirerek Karadeniz'i aşmak suretiyle farklı ülkelere göçe zorlamıştır. Çerkeslerin kendilerine ait menkulleri özellikle de hayvanlarını götürmelerini engellemek amacıyla kara yoluna ambargo koyup sadece deniz yoluyla yolculuğa izin verilmiştir.. Kesinlikle iyi niyetli olmayan bu göç ettirme politikasının tek amacı "SOYKIRIM"dır.. Amacına fazlaca ulaşan Rusya o dönem Çerkes nüfusunun yaklaşık %90 gibi büyük bir kısmını yollarda "kötü yolculuk şartlarıyla" öldürmüştür..  Sağ kalan azınlık ise asla unutamayacakları bir anı ile yaşamaya mahkum edilmiştir.. Osmanlı'da da makus talihleri hiç değişmemiştir atalarımın.. Sınırlara yerleştirilip "tampon devlet" görevi görerek Bulgar çetelere karşı savaştırılmışlardır.. Öyle bir belleklerimize kazınmıştır ki,  kuşaklar sonrası bile bu sürgünün etkilerini sanki yaşamış gibi anarız her 21 Mayıs.. Blogumun ilk yazısıdır 21 Mayıs 1864.. Blogumu açarken dedelerimi onurlandırmak adına 20 Mayıs'ı seçiş sebebimdir sürgün.. İlk yazım için tıklayın lütfen. 2. sürgüne dair bir hikaye okumak isterseniz de lütfen tıklayın.

Soykırım hikayeleri anlatılır yıllardır bizlere büyükler tarafından.. Bir rivayette ölen çocuğunu Rus askerlerine vermemek için cesedini günlerce kokmasına rağmen taşıyan anne anlatılır.. Diğer rivayette, annesi ölen çocukların anne memesinden süt arayışı vardır.. Başka bir rivayette kesik erkek cesetlerinin başlarını kazığa dikerek evinde sergileyen bir Rus Komutan..

Ünlü Yazar Tolstoy soykırımı şu şekilde aktarmıştır; "Köylere gece karanlığında dalıvermek adet haline gelmişti.. Gecenin kara örtüsü altında Rus askerlerinin ikişer üçer evlere dalmasını izleyen dehşet sahneleri öylesine korkunçtu ki, hiçbir rapor görevlisi olanları aktarmaya cesaret edemezdi..."

Puşkin ise; "Çerkesler bizden nefret ediyor. Çünkü onları özgür yaylalarından attık, köylerini yaktık ve kabileleri toptan yok ettik...




Özellikle sürgünün 150. yılı ve akabinde de bu yıl çok güzel farkındalık çalışmaları yapılmıştır bunlardan biri de sosyal medyada " #ayabakalım" etiketiyle Çerkes Sürgünü ile ilgili paylaşım yapmak. Bu paylaşımlar ne kadar çoğalırsa biz Diyaspora Çerkesleri o kadar çok insana kendimizi anlatabilmişiz demektir.. Bu yıl biz uğradığımız Soykırımda kaybettiğimiz büyüklerimizi anarken siz de yanımızda olur musunuz? Sosyal Medya hesaplarınızda 1 kez bile #ayabakalım etiketiyle bize destek vermeniz "sesimizi daha çok duyurabildiğimizi" düşündürecektir bize.. Özellikle Çerkes olmayanlardan destek görmek bizleri çok ama çok sevindirecektir..



  Aya Bakalım sloganın bir de iç burkan hikayesi vardır.. Ruslar sürgüne yolladıkları Çerkes'leri her kayığa 40 kişi olarak paylaştırmıştır. Bir Çerkes Kızı bu kayıklara kardeşlerinden ayrı binmeye itiraz etse de ne yazık ki kayığa bindirilir o esnada kardeşlerine dönüp dolunayı göstererek:
 
 "Kardeşlerim, aya bakın çünkü ben nerede olursam olayım, ayın dolunay olduğu vakitlerde aya bakıyor olacağım." der.
O kız kardeşlerini tekrar gördü mü? Hatta sağ kalan şanslı (!) azınlıktan biri miydi onu bile bilmiyoruz.. Bildiğimiz tek şey her dolunayda aya baktığımızda o ay yüzlü Çerkes Kızının bize gülümsemesidir.. Siz de bu 21 Mayıs bizimle aya bakın lütfen.. İstediğim çok bir şey değil bir etiketle sosyal medya hesaplarınızda destek olmanız..

Biz Kafkas göçmeni değiliz. Biz Çerkes'iz. Adige'yiz, Abhaz'ız. Biz sürgün çocuklarıyız.. Desteklerinizi bekliyoruz..

TÜRK, ERMENİ, LAZ, KÜRT, ÇERKES FARKETMEZ GELİN BU GECE HEP BERABER  #ayabakalım!!!! MEMLEKETİNİ TEKRAR GÖREMEYEN TÜM BÜYÜKLERİMİZİN RUHLARINI ONURLANDIRALIM!! DESTEK OLAN BİZİ YALNIZ BIRAKMAYAN HERKESE SONSUZ TEŞEKKÜRLER!!

Eğer hiç şarkılarımızı dinlemediyseniz sizlerle iki tanesini paylaşmak isterim. Lütfen dinleyin.. Bizim hiç hareketli şarkımız yoktur fakat tüm şarkılarımız içinize bahar tohumlara ekecek kadar coşkuludur.. Akordiyonlarımız ağlarken  bir parça sol yanınızı sızlatır bir parça da direniş tohumları eker kalplere.. Dinlerseniz sevdiğinizi göreceksiniz ve yine dinlerseniz size sürgünü anlatacaklar hepimizden daha iyi..


                                                                   

                                                                    #ayabakalım
 





                                                         

24 yorum:

  1. Türkiye'ye kilometrelerce uzakta aya bakacağım bu gece.. Seni, sizleri görebilmek için.. Kayıplarınıza ve direnişinize büyük saygıyla!!! #ayabakalım bu gece..Yolunuz, yolun iyi ki düşmüş memleketime Çerkes Güzelim.. Ay yüzlüm...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bazen aynı kara parçasında nefes almaya hatta aynı dili konuşmaya gerek kalmıyor kendinden olmayan acıları kalbinden hisseden insanlar varken.. Bu gece ayı selama duracağım ben de seni görebilmek dileğiyle.. İyi ki varsın..

      Sil
  2. İnsanın insana yaptığı zulümler dile gelse Dünya dayanamaz yerle bir olurdu herhalde... Ne çok var ne çok... :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok haklısın... Bizler dile getiriyoruz ama ne yazık ki bir de duymadıklarımız var.. Ne çoklar..

      Sil
  3. Cerkes sürgünü vs hakkinda hic bilgim yok maalesef, almanyada bir tek avrupa tarihi ögrendik, ama merak ettim dogrusu,firsatim olunca okuyacagim mutlaka. Insanlar var oldugu sürece cileler devam edecek, insanlar iyi olduklari kadarda kötüler :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. 151 yıldır süren bir asimilasyon, ambargo ve vatansızlaştırma politikası izliyor Rusya Anavatanımda.. Ne yazık ki senin gibi duymayan o kadar çok kişi var ki.. Türkiye'de de mevcut bilmeyen.. Ama kızmıyorum ya da yadırgamıyorum hiç.. Şu yazı sayesinde 1 kişiye bile ulaşıp haberdar etmek inanılmaz güzel bir duygu.. Lütfen boş bir zamanında oku.. Okudukların kanını donduracaktır eminim.. Tek amacımız bu soykırımı dünya tanısın..

      Sil
  4. Merhabalar blogunuzu izliyorum çok güzel ben de yeni blog açtım bir bakarsanız çok sevinirim :)http://ciltvemakyajbakimim.blogspot.com.tr/

    YanıtlaSil
  5. Gerek geçmişten gelen, gerekse günümüzde hala yaşanan bu acımasızlıklar kanımı donduruyor.. Ürpertiyor...Kimin içi kaldırır ki bu acıları yaşamayı... Ama bazıları yaşadı, yaşıyor işte... Tüm dünyada zulmün durması dileğiyle..:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu zulümlerin geçmişte kalmasını dilerdim ama görüyorum ki hala mülteciler deniz yoluyla, özgürlüklerine kaçarken, ölüyorlar.. Hala çağ dışı eziyetlerle yaşam hakkından mahrum bırakılan ve kısıtlı yaşayan insanları görünce o kadar kötü oluyorum ki..

      Bir de Nahide Hanım çok ilginç ama acılar genetik kodla bizlere aktarılmış gibi.. Hala bir Çerkes Ezgisi duyduğumda sanki sürgünü yaşamışım gibi ağlıyorum.. Dilerim son bulur insan eliyle yaşatılan her kötülük..

      Buarada sizin nezdinizde bu yazıya yorum yapıp destek olanlara da çok teşekkür etmek isterim. Acımızı paylaşıp hala umut var dedirten herkes bizler için çok kıymetlidir..

      Sil
    2. Umudumuz hep olsun inşallah... Bir gün bu zulumler bitecek....

      Sil
  6. Milliyet, din, dil farketmez soykırım soykırımdır, ve maalesef fazla hatırlanmayan bir soykırımdır bu. Hatırlamak ve hatırlatmak lazım. Geç gördüm, üzgünüm, ama paylaşacağım.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle tüm soykırımların eşit algılanması gerekiyor.. Çok hassas bir konu bu.. Hayır hiç geç değil her zaman paylaşım yapılabilir bizler desteklerinize her zaman talibiz. Çok teşekkür ederim size tüm Çerkesler adına.

      Sil
  7. Tüm dünyada bu zulümlerin bitmesi dileğiyle.Kanım donuyor ...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Amin diyorum ben de. Ne yazık ki kan dondurucu üstelik 151 yıldır da devam ediyor..

      Sil
    2. Bu aralar pek bakamadım yazılara ve sizlerle beraber ayabakmak için 21 mayısı kaçırdığım için hayıflandım :(( Soykırımla ilgili yazılarını okumak beni çok etkiliyor.Kalbim siz ve tüm sizin gibi isteği dışında toprağından koparılanla..

      Sil
    3. Çok ama çok teşekkür ederim duyarlılığın için. Listemde hassasiyeti en had safhadaki insanlardansın o nedenle lütfen hayıflanma.. Şubatlarda ve mayıslarda yine bakarız aya hep beraber. Seni aramızda görmek onur verir..

      Toprağından sökülüp alınan herkesle birlikte atıyor kalbim milliyeti ne olursa olsun.. Duyarlılığın ve desteğin için çok teşekkür ediyorum. İyi ki varsın.

      Sil
  8. Soykırımla ilgi yazıları hep yaşamışcasına okuyorum inanılmaz etkileniyorum...
    İnsanın insana yaptıkları ne acı...
    Ne acı toprağından,sevdiklerinden koparılmak...
    Dilerim Dünyanın her yerinde zulme uğramış insanların yaşadıkları son bulur...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Evet insanın insana ettiğini doğal afetler ya da hayvanlar etmedi.. Eminim ki yetiştireceğimiz çocuklar silecek bu yazgıyı.. Duyarlılığınız için çok teşekkür ederim.

      Sil
  9. Neler oluyor neler. Canlıya çektirilen zulum karşılıksız kalmasın diyorum

    YanıtlaSil
  10. Bu gece mızıkalar suskun kaldı..
    bu gece dolunayda kalplere hüzün düştü.. denizler yas tuttu, analar ağladı, bebekler.. bebekler sustu.. sesleri, soluklari kesildi..
    bu gece yürekler ağıtlarla yandı.. canlardan can koptu..
    Kamalar sahipsiz kaldı..
    Bu gece kan ağladı, parçalandı, yandı, yandı, yandı..
    sönmedi, bitmedi külleri gecenin..
    Dinmedi acısı..
    Küçük teknelerde onlarca çığlık yankılandı.. analar, babalar, evlatlar, kardeşler, abiler, ablalar.. umutlar, hayaller, gönüller karardı..
    yürekler sızladi..
    öyle bi sızı sardıki bedenleri.. derin ve soğuk denizler utandı..
    Bu gece alev aldı karadeniz.. bu gece karardı yüreklerimiz..
    151 yıl önce bu gece yandı yüreklerimiz..
    Biz kuzey kafkasyanın sürgün edilmiş, parçalanmış, yürekleri delinmiş halkın mirascılarıyız..
    Unutmamak, unutturmamak ve yılmamak için burdayız..
    Bu yaziyi kizim yazmisti :( paylasmak istedim, Atalarimizi rahmetle aniyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok güzel yazmış tüylerim diken diken oldu okuyunca.. Çok sessiz kaldık ya da sessiz bırakıldık demek doğru olacak.. Konuşmak, dünyaya duyurmak vaktidir.. Her yerde dile getirmek lazım.. Rahmetle anıyorum ben de. Ruhları şad olsun...

      Sil

"Güzel yazı, emeğinize sağlık, benim sitem de şu ben de beklerim, bu bir otomatik yorumdur" tarzı sadece yorum yapmış olmak ve link bırakmak amacıyla yapılan yorumlar yayınlanmayacaktır. Alakanıza teşekkürler :)