Onu affetmeye çalıştığım kadar başka birini affetmeye çalışmamıştım. Büyük adamlar küçük kızları manipüle etmeyi gerçekten iyi biliyorlardı. Öyle ki , yorganın gittiği ve kavganın bittiği süreçte bile ben hala kendime yüklenip "af" çıkarmaya çalışıyordum. Sürekli "iyi taraflarını" düşünmeye çalıştım. Pek yoktu. Huysuz, yaşça büyük, sürekli beni aşağı çeken ve sürekli benimle savaş halinde oluşu bir yana, bana "ben yarın ne olacağını bilmiyorum Dilek. Seninle arkadaş olamam"diyerek kafamı karıştırması da yetmemiş gibi 3 yıl boyunca kapıyı hep açık bırakmıştı. Onu affetmek şöyle dursun kapalı cezaevinden yarı açığa nakli bile insanlık suçu olurdu bence...